𝐄ᴘɪ𝐬ᴛᴇᴍᴏʟᴏɢɪᴄᴀʟ~𝐒ᴄʜᴏᴏ𝐋: मृत्युको सौन्दर्य

मृत्युको सौन्दर्य

मृत्युसँग पनि
सौन्दर्यका आयामहरु हुँन्छन ;
चुँडिएपछि मात्रै सयपत्री गलामा झुण्डिन्छ
र, चुँडिएपछिनै लालीगुराँस शिरमा अल्झिन्छ
जसरी बन्छ ढुङ्गा-
करोडौं घोचाईपश्चात् शिलालेख
लाखौ ठुँगाईपश्चात् शालिक
हजारौं ठक्करपश्चात् शालीग्राम ।।

पैतालाहरुको निर्मम किचाइपछि बन्छ बाटो
रङहरु क्यानभासमा कंकाल बनेपछि बन्छ मोनालिसा
निधारबाट पसिनाहरु लडेपछि बन्छ ग्रेटवाल
हावा फूलमा दुर्घटित भएपछि बनिदिन्छ सुवास
बादल हिँड्दा-हिँड्दा थाकेपछि बनिदिन्छ वर्षात
रातहरु निदाएपछि मात्रै हुने हो बिहानी ।।

नदी बन्छ हिमालबाट निख्रिएपछि हिउँ
उर्वर फाँट बन्छ ढलेपछि पहराको निर्मम शासन
एवं एवं ऋतले
बन्छ खुकुरी बेहालत पिटिएपछि फलाम!
मृत्युसँग पनि सौर्न्दर्यको आयामहरु हुँदोरैछ
जस्तो कि-
थला पर्छ एउटा बाउ लटरम्म फलाएपछि अनाज
थला पर्छे एउटी आमा जन्माएपछि नयाँ युग
यसै-यसैगरी
भत्किन्छ इतिहासको कुरुप स्वरुप पनि -
हल्लिएपछि किनाराकृत चेतनाको धरातल |

MBN-LINK

मृत्युको सौन्दर्य