पुनः नारायणहिटी -~अमर गिरी

 

कुनै बेला 

महेन्द्रको सालिक फोड्न 

अगाडि बढेको समूहमा 

म पनि सामेल थिएँ 

गोली लागेर 

ढलेका साथीहरूमाझ

 संयोगले बचेको थिएँ म ।

 नारायणहिटीको दक्षिण गेटभन्दा

 पाँचसय मिटर परबाट

 धेरैपटक थुकेको थिएँ मैले त्यतातिर 

धेरै पटक हानेको थिएँ ढुंगा

 धेरै पटक हात उठाएको थिएँ आकासतिर

 र भनेको थिएँ– मुर्दाबाद । 

आज फेरिएको छ तस्बिर 

संग्राहलयमा परिणत भएको छ नारायणहिटी 

अब मैले नारा लगाउनु छैन 

फर्किएर त्यतापट्टि ढुंगा हान्नु छैन 

र मुर्दाबाद भन्नु छैन

 तर पनि 

नारायणहिटीकै अगाडि छु म

 पश्चिमतिर ओरालो झरिरहेछ सूर्य 

म कुरिरहेछु पासपोर्ट

 तीन महिनापछि 

मलाई उड्नुछ अरबतिर

 र ऊँट चराउन जानु छ 

कुनै दूरवर्ती गाउँमा ।

 लोकतन्त्रको घाममा 

अरबको तातो सम्झँदै 

र कोट्याउँदैआफ्नो विगतलाई 

यतिबेला उभिएको छु म 

नारायहिटीको पश्चिमी गेटमा ,,